خیال واژه

وقتی یک نفر به شما می گوید کارش را از دست داده، از پارتنرش جدا شده، سرطان دارد یا به طور کلی به خاک سیاه نشسته؛ بگذارید به حساب درد دل و رد شوید. نمی گویم به روی خودتان نیاورید اصلا، یا به تخمتان حواله کنید. اما اینطوری هم نباشد که هر مکالمه ای با شخص مورد نظر به صحبت درباره موضوع درد دل ختم شود.+رفته بودم خرید.-عه چی خریدی؟+دسته ی خر.-مبارکه. حق داری منم تو شرایط تو می رفتم دسته ی خر می خریدم.+چه ربطی داره؟-الهی. عیبی نداره خدا بزرگه. پاشو پاشو ادای حال بدا رو درنیار.+من گه خوردم با شما درد دل کردم.-عزیزمممم. نوش جون. راستی برنامه ت چیه؟ پاشو یکم ورزش کن، برقص، حال دلت رو خوب کن. پسرعموی نوه خاله من چند وقت پیش دستش قطع شده بود. ولی با ورزش و دود کردن عنبرنسارا دوباره دراومد... خیال واژه...

دوست داشتنت کار طاقت فرسایی است. تا می آیم خوبی هایت را بشمارم، لگد می زنی زیر میز. یک مثلی بود که خودت می گفتی، گاوی که سه من شیر می دهد و لحظه آخر توی سطل شیری که ازش دوشیده اند تاپاله می اندازد. تو همان گاوی که خیرت به آدم نمی رسد. خوبی هایت همان سطل شیر تازه ای است که تویش تاپاله انداخته اند. همه چیز را زهرآگین می کنی. به بهترین روزهای عمرم زهر می پاشی و ادعایت می شود همه این حرف ها از سر دوست داشتن است. آخر گِل بگیرند آن دوست داشتنت را، مگر من از تو چه می خواستم؟ جز اینکه من را همان طوری که هستم دوست داشته باشی. مگر من تو را همان جوری که هستی نپذیرفته ام؟ کاش زودتر راهمان از هم جدا شود. پاره تنم هستی ولی دیگر تحمل آن نیش های زبان تند و تیزت را ندارم. خسته ام. بریده ام. دلم می خواهد دوستت داشته باشم. تمام و کمال. ولی تو نمی خواهی. نمی گذاری. کاش بمیرم و راحت شوی. یا بمیری و راحت شوم. چرا که می دانم تا روزی که یکی از ما نفس می کشد، آرامش و دوست داشتنی هم در کار نخواهد بود. خیال واژه...